ن حرکت بهیچ وجه از روی عادت نیست و صرفاً بخاطر حفظ تعادله. درسته که با دستهای ثابت هم میشه راه رفت اما این نوع راه رفتن انرژی بیشتری مصرف میکنه. مکانیسم راه رفتن به این صورته که وقتی شما یکی از پاهاتون رو برای راه رفتن از زمین بلند میکنید و به جلو میبرید دقیقاً دست مخالف هم بهمراه اون به جلو حرکت میکنه تا با اینکار مرکز ثقل بدن تا حد ممکن ثابت بمونه. این حرکت دستها بهیچ وجه عضلانی نبوده و صرفاً یکجور تاب خوردن ساده ست. البته مغز و مخچه این تاب خوردن رو طوری تنظیم میکنن که همواره دست مخالف بهمراه پای مخالف حرکت کنه. برای امتحان دوتا شاقول بردارید و دقیقاً در جای دستهاتون آویزان نگه دارید. حالا حرکت کنین. میبینین که شاقول ها با هم عقب و جلو میرن. اما بدن ما هنگام شروع حرکت این تاب خوردن رو طوری تنظیم میکنه تا دستها هیچوقت با هم عقب و جلو نرن.
برای امتحان میتونین فاصله ای طولانی رو با دستهای ثابت حرکت کنین و هنگام برگشت با دستهای آزاد. براحتی متوجه میشین که راه رفتن با دستهای ثابت خسته کننده تره و انرژی بیشتری میخواد. ضمناً قهرمانان پرش طول بخوبی از این مسئله اطلاع دارن و در چند قدم آخر دستهاشون رو تا جای ممکن بهمراه پاهاشون عقب و جلو میبرن و در لحظه آخر هر دو دست رو به بالا پرت میکنن؛ حتی این بازی با دست رو در هوا هم ادامه میدن. این در حالیه که پریدن با دستهای بسته بسیار مشکله. :)
http://www.cloob.com/answer/question/show/questionid/135863
نظرات شما عزیزان: